ตอนที่ 18 NC วิธีรับมือที่มาพร้อมความรัก
ตอนที่ 18 NC วิธีรับมือที่มาพร้อมความรัก
จีมินเงยหน้าขึ้นมาสบตาผมอีกครั้ง เขาจ้องค้างอยู่แบบนั้นเหมือนต้องการจะสื่ออะไรบางอย่าง สายตาอ่อนโยนถูกส่งมาเหมือนต้องการจะปลอบปะโลมที่พูดจาไม่ดีใส่ก่อนริมฝีปากหนาจะจรดลงมาปลอบโยนเป็นขั้นตอนที่สอง เพราะจีมินอ่อนโยนมาแบบนี้มันก็เลยยิ่งทำให้ผมสับสนว่าตัวเองกำลังรู้สึกยังไงกันแน่ มือที่เคยยันเตียงอยู่เริ่มเลื้อยเข้ามาในเสื้อพร้อมกับลูบไล้วนไปมาอยู่แถวๆเอว
"ผมขอนะ" จีมินเอ่ยบอกเพียงแค่นั้นก่อนจะรั้งกางเกงเอวยืดที่ผมใส่อยู่ลงไปพร้อมกับกางเกงในสีดำออกไปให้พ้นทางแล้วจัดการปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตผมออก เขายิ้มแล้วจูบหน้าผากผมเบาๆ ผมไม่ได้ขัดขืนอะไรแต่กลับปล่อยให้มันเป็นไปตามที่จีมินต้องการ
เพราะผมแพ้แล้ว
แพ้ความอ่อนโยนของปาร์คจีมินแล้วจริงๆ
"ฮยองอยากให้ผมใส่ถุงยางไหม?" อยู่ดีๆก็มาถามอะไรแบบนี้ แล้วผมควรต้องตอบไปยังไงล่ะ?
"เคยใส่ด้วยหรือไงกัน" ผมตอบอ่อมแอ่มเสียงเบาแล้วหันหน้าไปอีกทาง ใจจริงก็อายที่ต้องมาเปลือยต่อหน้าจีมินอีกครั้ง ถึงมันจะไม่ใช่ครั้งแรกแล้วแต่ก็ยังอายอยู่ดีนั้นแหละ
"ที่จริงใส่แล้วมันไม่ได้อารมณ์"
เพี้ยะ
ผมฟาดแขนจีมิน
ไอบ้าเอ้ย จะทำไรก็ทำเหอะ เลิกพูดบ้าๆสักที
"ฮยองเขินผมหรอ?" จีมินยื่นหน้ามาใกล้แล้วสบตากับผม รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ถูกส่งมาจนผมต้องหันหน้าหนีไปอีกทาง
"ผมจะเริ่มแล้วนะ" พูดจบเจ้าตัวก็ถอดเสื้อออกพร้อมกับเสื้อผ้าที่เหลืออย่างลวกๆ
"ฮยองอ้าขาหน่อยสิ" ไอบ้าเอ่ยหุบปากสักทีจะได้ไหมเล่า
ผมอ้าขาตามที่เขาสั่ง จีมินไม่รอช้าแทรกตัวเข้ามาหว่างขาผมทันที แขนแกร่งดึงขาผมเข้าไปก่ายไว้บนเอวเขาแล้วกดส่วนหัวที่เริ่มจะมีน้ำเหลวๆปริ่มออกมาถูไปมากับช่องทางที่ปิดสนิท
"ผมไม่เปิดทางได้ไหม ผมจะไม่ไหวแล้ว" จีมินเป็นบ้าอะไรของเขาทำไมถึงช่างพูดช่างจาอะไรแบบนี้
"มันเจ็บ"
"แค่แปบเดียว ผมสัญญา" ผมหันกลับมาสบตากับจีมินที่โน้มตัวลงมาหาพอดี เข้าจรดริมฝีปากลงมาอีกครั้ง ลิ้นร้อนเล่นซุกสนในโพรกปากผมจนผมจูบตอบไปตามจังหวะที่จีมินนำ
"ฮื่อ" ผมครางในลำคอพร้อมกับความเจ้บที่แล่นริ้วขึ้นมาตามไขสันหลัง ความอึดอัดบ่งบอกได้ว่าส่วนล่างได้เชื่อมกันเรียบร้อย
"ฮยองทนแปบนะ เดี๋ยวก็หายเจ็บแล้ว" จีมินเอ่ยบอกทันทีที่ปล่อยให้ริมฝีปากผมเป็นอิสระ
"หุบปากแล้วก็ทำๆให้มันจบๆไปจะได้ไหม" ผมจิ๊ปากใส่จีมินที่ช่างพูดเป็นพิเศษเมื่อเห็นว่าผมยอมเขาขนาดนี้
"ก็ผมดีใจ" จีมินเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้ม
"ผมรักฮยอง" เสียงบอกรักที่ทำให้สติผมล่องลอยไปพร้อมกับการตอบรับจังหวะที่จีมินชักนำ เหงื่อและกลิ่นกายหอมๆของจีมินลอยเข้ามาแตะจมูกเมื่อเขาก้มลงมาฟัดแก้มผมเหมือนหมั่นเขี้ยวมาแสนนาน ช่วงล่างที่ทำงานอย่างหนักของจีมินทำให้ผมครางในลำคอไปหลายรอบแบบไม่เขินอายอีกต่อไป
จีมินเรียกชื่อผมซ้ำๆเหมือนคนไม่มีสติแถมยังจูบมั่วไปหมดไม่ว่าจะหน้า ลำคอหรือเอวผม เขาเหมือนคนเสพกัญชาที่กำลังเมามายอย่างได้ที่
อยู่ดีๆเขาก็หยุดกระแทกกระทั้นใส่ผมแล้วพลิกตัวผมให้ไปอยู่ข้างบนแทน ผมทำหน้าเลิกลั่กเพราะไม่รู้ว่าจีมินจะเล่นพิเรนอะไร จีมินจับมือผมไปวางไว้ที่หน้าท้องที่ยังคงปรากฏกล้ามเนื้อซิกแพคถึงมันจะไม่ได้แน่นเหมือนแต่ก่อนก็เถอะ
"ขยับสิครับ" ใบหน้าที่แสดงออกถึงความหื่นชัดเจนเอ่ยบอกผมพร้อมไม่รอช้าเด้งสวนผมขึ้นมา 1 ที
"อื้อ" ผมถลึงตามองหน้าจีมินด้วยความไม่พอใจ
"ฉันทำไม่เป็น" ผมตอบออกไปตามตรงเพราะผมทำไม่เป็นจริงๆ
ไออะไรที่โม้ไว้น่ะ.......
โกหกทั้งนั้นแหละ.....
"เดี๋ยวผมสอน" จีมินเลื่อนมือมาจับเอวผมแล้วออกแรงยกขึ้นก่อนจะกดลงแรงๆ ผมครางในลำคอเพราะรู้สึกว่ามันลึกกว่าก่อนหน้านี้เป็นไหนๆ
มินยุนกิ ไอคนปากพล่อย หือ
พอแนะนำเสร็จเขาก็ปล่อยให้ผมทำเอง แล้วคิดว่าผมกล้าไหมล่ะ
ก็ไม่กล้าไง ผมนั่งนิ่งอยู่กับที่จนจีมินตัดสินใจพลิกผมกลับไปอยู่ข้างล่างเหมือนเดิมแล้วกระแทกใส่แบบจัดเต็มจนหัวผมสั่นครอนไปมา
"มินยุนกิอ่าาาาาา" จีมินครางชื่อผมยืดยาวเมื่อเขาถึงจุดสูงสุด ส่วนผมก็แค่หลับตาเมื่อมือจีมินชักนำแกนกายผมจนได้ปลดปล่อยไปพร้อมกับเขา
จีมินโถมตัวลงมาทับผมก่แนที่จะพลิกลงไปนอนข้างๆแทน เพราะผมใช้มือดันเข้าออกแล้วปากก็บ่นว่าหนัก
"กลับไปห้องได้แล้ว เดี๋ยวซอกจินฮยองกลับมา" ผมเอ่ยบอกพลางดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างกายไว้แล้วหันหลังให้จีมินทันที
"แต่ผมอยากนอนกอดฮยอง"
"อยากให้ชาวบ้านเขารู้กันรึไง"
"ใช่ จะได้เลิกมาวอแวเมียผมสักที"
"ไม่ตลก กลับไปได้แล้ว ฝันดี" ผมเอ่ยไล่จีมิน
"งั้นผมทำความสะอาดกับใส่เสื้อผ้าให้ฮยองก่อน" จีมินเอ่ยบอกพร้อมดึงผ้าห่มออกแล้วอุ้มผมขึ้นในท่าเจ้าหญิง
"นี่" ผมแหกปากใส่จีมิน
"ทิ้งไว้แบบนี้เดี๋ยวความก็แตกหรอก แล้วไม่อึดอัดรึไงที่มีลูกๆของผมไปอยู่ในตัวฮยองเป็นล้านๆตัวแบบนั้น"
"ปาร์คจีมิน!"
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น